Jako Wydawnictwo Ciepełkowe nie przyjmujemy jeszcze maszynopisów innych autorów, ale jeżeli to zaczniemy robić, chcielibyśmy, żeby te teksty były jak najlepsze. Jak nauczyć się pisania?
Odpowiedź znajdziecie w artykule zaprzyjaźnionej z nami Emilii Teofilii Nowak, literatki, nauczycielki kreatywnego pisania, ekspertki rynku wydawniczego, szefowej Fabryki Dygresji.
Zdarzają się persony, które z góry patrzą na mniej zaawansowanych od siebie w pisarskim fachu i przekonują, że tylko wybrańcy mogą świetnie posługiwać się piórem. Nie będę tego komentować. Dość, że moje doświadczenie – a uczę kreatywnego pisania regularnie od 2018 roku, w branży literackiej działam zaś od ponad dekady – oraz badania naukowe mówią, że nie tylko każdy może nauczyć się pisać, a wręcz… powinien!
Chcesz wydać książkę?
Dziesięć lat temu mógł być to problem. W świecie bez platform dla self-publisherów rzadko kto z debiutantów miał na tyle pisarskiej świadomości, by dostać się pod skrzydła dużego wydawnictwa tradycyjnego.
Obecnie Internet oraz publikujący w nim specjaliści sprawili, że wiedza o procesie wydawania książki jest dostępna dla każdego chcącego. Trudniej jednak sprawić, by książka się sprzedała. Choć istnieje wiele poradników marketingowych, zarówno darmowych jak i ekstremalnie drogich, wielu specjalistów zapomina przekazać swoim odbiorcom najważniejszego: że najważniejszy jest dobry produkt.
Zatem, jeśli nie tylko chcesz wydać książkę, ale i zyskać czytelników, stu, dwustu, tysiąc, dziesięć tysięcy lub więcej, Twoja książka musi być dobrze napisana.
A co to tak właściwie znaczy?
Jak napisać dobrą książkę?
Jeśli chcesz napisać powieść, musisz pamiętać o kilku elementach.
O bohaterach – by ich portrety psychologiczne były nie tylko wiarygodne, ale jednocześnie na tyle indywidualne, by zapadały w pamięć czytelnikowi. I na tyle uniwersalne, by cała rzesza odbiorców mogła w jakimś stopniu się z nimi utożsamić. To niełatwe zadanie.
O fabule – dobra historia to jedno, ale trzeba jeszcze umieć ją przedstawić. Twórcy, którzy często zgłaszają się do recenzji przed wydaniem, w ostatnich latach zapominają, jak ważny jest storytelling. Piszą książki, które bardziej przypominają scenariusz serialu na Netflix. Aż by się chciało zapytać: co ja mam z tym zrobić? Bo do czytania to się nie nadaje, tylko do oglądania. A jednak ma to być książka, tak? Jesteś pewien? A gdzie katalizator, a gdzie punkty zwrotne? Dlaczego ten wątek nagle się urywa? Bez dobrze skonstruowanej fabuły nie ma akcji, napięcia… I ciężko dotrwać do końca lektury. [Emilia Teofila Nowak recenzowała kilka lat temu Coraz więcej marzeń i to dzięki niej ta powieść ujrzała światło dzienne – dop. Ewa Mielczarek]
O świecie przedstawionym, o opisach, które powinny rozbudzać zmysły, o języku – płynącym z głębi, znaku rozpoznawczym. Można uznać, że pisarz ma wyrobioną markę osobistą, jeżeli jego czytelnicy, po zerwaniu okładek i stron tytułowych, są w stanie rozpoznać, że to właśnie on pisał książkę, nie kto inny.
W sztuce tej pomagają warsztaty literackie, ale tylko takie, gdzie teorię łączy się z praktyką.
Jak nauczyć się pisania?
Na filologii polskiej pisać mnie niestety nie nauczyli – pewnie dlatego, że zamiast iść na specjalność artystyczną, wybrałam nauczycielską i wydawniczą. Umiejętności nabywałam więc w pierwszej kolejności chłonąc książki.
Studia pomogły mi poznać literaturę polską oraz światową na przestrzeni dziejów. Starożytność, średniowiecze, nowożytność.
Na rynku polskim dostępne były w mainstreamie tylko dwa poradniki o pisaniu: Maszyna do pisania Katarzyny Bondy i Pamiętnik rzemieślnika Stephena Kinga. Dlatego większość informacji czerpałam od amerykańskich self-publisherów, których niszowe strony wyszukiwałam w internecie podczas długich nocy. Na szczęście na specjalności wydawniczej miałam do czynienia z redaktorami i szefami wydawnictw, od których nauczyłam się wiele o współczesnej polskiej branży.
Moja pasja i wykształcenie popchnęły mnie ku pracy w wydawnictwie. Tam doznałam kolejnego poziomu wtajemniczenia. Zaczęłam też jeździć na warsztaty pisarskie, które powoli rozkręcały się w naszym kraju. Choć początkowo bałam się zrobić odczyt, mimo że miałam na swoim koncie debiut literacki, szybko przekonałam się, że mogę otrzymać tylko dwie rzeczy, których zwyczajnie potrzebuję: pochwałę lub solidny feedback. Nie tylko od nauczyciela, ale i od grupy.
Kreatywne pisanie
okazało się nie tylko moją pasją, ale i sposobem na utrzymanie się.
Choć cały czas się rozwijam, bo przecież trzy opublikowane powieści i kilka mniejszych tekstów to całkiem niewiele, to moje doświadczenia redaktorskie i recenzenckie nabywane przez dekadę stanowią skarbnicę wiedzy dla autorów, którzy jeszcze się tyle w życiu nie napisali.
Cykliczne warsztaty kreatywnego pisania z Fabryką Dygresji dają uczestnikom komfort rozwijania się w zaciszu własnego domu, bo odbywają się w formule on-line. Staram się przekazywać uczestnikom wszystko to, czego sama doświadczyłam od moich najlepszych nauczycieli.
To szczerość, ale nie brutalna, tylko dostosowana do poziomu wrażliwości danej osoby, pełna szacunku i empatii.
Otwartość na indywidualność – bo nie oczekuję, że mój sposób pisania to jedyny właściwy, wręcz przeciwnie, jestem szczęśliwa, mogąc obcować z najróżniejszymi pisarskimi perspektywami i gatunkami.
Pasja i ambicja. Zdaję sobie bowiem sprawę, że niektóre osoby chcą nawiązać z pisaniem niezobowiązujący romans i to im wystarcza.
Ale to nie znaczy, że odpuszczam.
W trosce o przyszłych czytelników oraz z szacunku dla twórczości dokładam wszelkich starań, by wskazać najlepsze fragmenty tekstów i pokazać palcem treści, które powinny zostać jeszcze dopracowane.
Pokazuję też, jak to robić.
Pisanie książek
jest sposobem na przepracowanie traum, napisanie swojej historii na nowo, spełnienie najskrytszych marzeń, życie wieloma życiami. Dzięki pisaniu książek jesteśmy słyszani, dostrzegani, a sami czujemy spełnienie i spokój. Warsztaty pisarskie to miejsce dialogu również z innymi twórcami. Możliwość zjednoczenia się w swoich trudach oraz wspólnej radości. Jak powszechnie wiadomo: dzielony smutek się zmniejsza, a dzielona radość się namnaża.
Liczne badania naukowe, na podstawie których Joshua M. Smyth oraz James W. Pennebaker napisali książkę Terapia przez pisanie, udowadaniają, że dzięki pisaniu zmniejszają się dolegliwości bólowe i obniża ciśnienie. Pisanie bywa skuteczniejsze niż rozmowa z drugim człowiekiem, a nawet… pomaga uporać się z chorobami przewlekłymi! Pisać warto też dla poprawy pamięci, umiejętności komunikacyjnych i perswazyjnych, rozwoju osobowości.
Albo po prostu: bo właśnie tego się pragnie!
Jesienne warsztaty pisarskie on-line
to zaproszenie dla Ciebie na festiwal twórczości literackiej.
Podczas najbliższej edycji, w październiku i listopadzie, nauczysz się, jak kreować psychikę bohaterów oraz relacje między nimi, zgłębisz tajniki porywającej fabuły i popracujesz nad warstwą językową a także przygotujesz znakomitą propozycję listu do wydawcy wraz z całym pakietem niezbędnych materiałów.
Bez względu na to czy jesteś introwertykiem, czy ekstrawertykiem, z pewnością się odnajdziesz, bo warsztaty składają się z części teoretycznej, dyskusyjnej, ćwiczeń indywidualnych, a czasem grupowych, ale te są dopiero później, gdy już się oswoimy i przywykniemy do swojego towarzystwa.
Na moje warsztaty chodzą osoby od lat 16 do lat 76! Wśród nich są twórcy fantasy, romansów, kryminałów, powieści obyczajowych i przygodowych, prozy współczesnej, young adult i new adult, a także autorzy książek podróżniczych.
A co się dzieje po warsztatach?
Dostaję telefony lub wiadomości, że książki, które zostały napisane w trakcie lub po warsztatach, niebawem ukażą się pod szyldami tradycyjnych wydawnictw. To jest sukces tylko i wyłącznie ich autorów, autorek. Ale jeśli szukasz wiedzy, inspiracji, motywacji oraz kręgu wsparcia, by wreszcie napisać tekst, który Ci się marzy, zapraszam Cię serdecznie!
Daty spotkań i więcej informacji na stronie fabrykadygresji.pl/.
Emilia Teofila Nowak